Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
söykəmə — «Söykəmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söykənmə — «Söykənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söykək — is. 1. Dayaq, söykənəcək; söykənmək üçün hər cür şey. Salman söykəyə dirsəklənərək bir iki dəfə öskürdü. Ə. Vəl.. Növrəstə evdən mütəkkə gətirib Nəbiyə söykək qoydu. Ə. Abasov. Söykək vermək – dayaq etmək. Dirsəyə söykək vermək. – Oğlan qolunu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söykənmək — f. 1. Arxasını və ya bədənin bir yerini bir şeyə dayayaraq dayanmaq; durmaq, istinad etmək. Bir daşa söykənib, tüfəngimi <pələngə> tərəf yönəltdim. A. Ş.. <Fərhad> əvvəlcə sağ əlinə söykənib güclə qalxdı. Ə. Vəl.. Gecə keçmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söykəmək — f. Dayamaq, dirəmək, yapışdırmaq. Əlini başına söykəmək. Belini divara söykəmək. – Ağca başını oğlunun gen sinəsinə söykəyib mürgüləyirdi. Ə. Ə.. Nəriman yazı masasını şüşəbəndə söykəmişdi. M. C.. . . Yaşar tüfəngin lüləsini üst daşa söykəyib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söykənəcək — is. 1. Divanda, stulda, skamyada və s. də kürəyi söykəmək üçün dayaq. <Qadın> yun şalını umuzundan alıb kreslonun söykənəcəyinə saldı. Ə. Ə.. Qoşqar kürəyini stulun söykənəcəyinə verib, başını sinəsinə əydi. İ. Hüseynov. 2. məc. Dayaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söykəkli — sif. və zərf Söykənmiş halda, söykənərək, dayanaraq. Söykəkli yatmaq. – <Səlim> ayaq üstə ağaca söykəkli durdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkyə — 1. is. <ər.> 1. köhn. Söykənəcək, dayanacaq. Təkyə eləmək (etmək) – 1) söykənmək, dayanmaq. Rzaquluxan suyu içdikdən sonra balışa təkyə edib, yavaş yavaş göz yaşı tökməyə başladı. M. S. Ordubadi; // söykəmək, dayamaq, dəstəkləmək. <Molla … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kürək — 1. is. 1. Bədənin arxa hissəsinin yuxarısında olan üçkünc şəkilli yastı sümüklərdən hər biri. <Qəhrəman:> Güllə arxasından, kürəkləri arasından dəyib keçmişdi. H. N.. // İnsan bədəninin həmin hissəsi. Kürəyini divara söykəmək. Kürəyini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səcdə — ə. 1) üzünü yerə sürtmə; 2) namazda alını möhürə söykəyib, Qur’anın bəzi yerlərini oxuyarkən alnını ona söykəyib dua oxuma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağac — is. 1. Budaqları və bərk gövdəsi olan çoxillik bitki. Armud ağacı. Qoz ağacı. Ağac əkmək. Qollu budaqlı ağac. – Ağac bar gətirdikcə başını aşağı dikər. (Ata. sözü). // Oduncaq. 2. Ağacdan hazırlanan tir, dirək, taxta, şalban və s. Tikinti üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
